به نام خدا

سلام

امروز اگه خاله تون بهم پیشنهاد نمی کرد که یه وبلاگ سه تایی همراه شما  بزنم  شاید هیچ وقت به این فکر نمی افتادم . می دونین راستش تا حالا اینقدر که به سختی هایی که دارم می کشم فکر می کردم به شما و وجود دوست داشتنی تون فکر نمی کردم . گاهی اوقات از دستتون خیلی هم عصبانی شدم ... مامانی رو که می بخشین نه؟

حالا اینجا مال من و شماست . یه وقتایی من می نویسم  یه وقتایی هم شاید شما دلتون خواست بیاین حرفاتونو بنویسین مگه نه؟

راستی اینجا رو دوست دارین؟